Onderzoekers hebben de aroma's die gepaard gaan met een regenbui geplaagd en de olfactorische berichten die ze overbrengen ontcijferdAls mensen zeggen dat ze een storm kunnen ruiken, hebben ze gelijk.Weerpatronen produceren kenmerkende geuren die gevoelige neuzen opsnuiven.De eigenaardige weerpatronen van dit jaar - zoals droogte in het Midwesten en een "super derecho" van onweersbuien eerder deze zomer - zijn geen uitzondering.Sterker nog, aangezien de regens terugkeren na een droge periode, zijn veel van deze geuren sterker dan ooit.Dus, wat zijn de geuren van een zomerstorm?Hier is een overzicht van drie veelvoorkomende geuren:— Oh, ozon Voordat de regen begint, is een van de eerste geuren die je opmerkt als de wind opsteekt en de wolken naar binnen rollen, een zoete, scherpe prikkeling in je neusgaten.Dat is het scherpe, frisse aroma van ozon - een vorm van zuurstof waarvan de naam komt van het Griekse woord ozein (ruiken).Troposferisch chemicus Louisa Emmons van het National Center for Atmospheric Research legt uit dat ozon afkomstig is van meststoffen en verontreinigende stoffen, evenals van natuurlijke bronnen.Een elektrische lading - van bliksem of een door de mens gemaakte bron zoals een elektrische generator - splitst atmosferische stikstof- en zuurstofmoleculen in afzonderlijke atomen.Sommige van deze recombineren in stikstofmonoxide, en dit reageert op zijn beurt met andere atmosferische chemicaliën, waarbij af en toe een molecuul wordt geproduceerd dat bestaat uit drie zuurstofatomen - ozon of O3.(De meeste zuurstof in de lucht bestaat uit twee atomen: O2.) De geur van ozon kondigt stormachtig weer aan omdat de neerwaartse luchtstromen van een onweersbui O3 van grotere hoogten naar neushoogte brengen.—Petrichor potpourri Zodra de regen komt, komen er andere geuren bij.Vallend water verstoort en verdringt geurmoleculen op oppervlakken, vooral op droge, en voert ze de lucht in.Als je toevallig in de buurt van vegetatie bent, kunnen deze moleculen afkomstig zijn van planten en bomen.Voor stadsbewoners stijgen deze geurstoffen op uit beton en asfalt.Sommige zijn geurig, andere vies.Er is een naam die in de volksmond wordt toegeschreven aan deze reeks geuren na neerslag: petrichor.Petrichor werd voor het eerst beschreven in 1964 door mineralogen Isabel Joy Bear en RG Thomas van de Australische Commonwealth Scientific and Industrial Research Organization.Zoals zij het definieerden, komt het voor wanneer moleculen in de lucht van ontbindend plantaardig of dierlijk materiaal zich hechten aan minerale of kleioppervlakken.Tijdens een droge periode recombineren deze moleculen chemisch met andere elementen op het oppervlak van een rots.Toen de regen kwam, kwam de geurige combinatie van vetzuren, alcoholen en koolwaterstoffen vrij.— Vochtige aarde Nadat een storm is doorgedrongen, blijft er vaak een aards-muffe geur van nattigheid over.Dit is het aroma van geosmin, een metabolisch bijproduct van bacteriën of blauwgroene algen.Geosmin kan een geruststellende oproep zijn voor tuinders die graag in het vuil willen graven, maar het is minder geliefd wanneer het wijn of drinkwater vervuilt en een vochtige stank achterlaat.Waarom überhaupt een geur?Al deze chemicaliën die door het weer worden aangewakkerd, kunnen berichten bevatten.Sommige biologen vermoeden dat petrichor die in waterwegen loopt, fungeert als een signaal voor zoetwatervissen, wat de paaitijd aangeeft.Microbioloog Keith Chater van het John Innes Centre in Engeland heeft voorgesteld dat de geur van geosmin een baken kan zijn en kamelen helpt hun weg te vinden naar woestijnoases.In ruil daarvoor gebruiken de bacteriën die geosmine produceren de kamelen als dragers voor hun sporen.Maar sturen deze geuren zinvolle berichten naar mensen?Antropoloog Diana Young van de Universiteit van Queensland heeft de tradities van inheemse volkeren in de Westelijke Woestijn van Australië bestudeerd.Daar zijn de eerste regens vóór de natte winter- en zomermaanden een belangrijke gebeurtenis, waarbij de zoete geuren van vochtige gombladolie, eucalyptus, dierlijk afval en stof worden vermengd.De regens brengen wild zoals kangoeroe en emu, lessen de dorst en veranderen de rode woestijn in een groen landschap.Young zegt dat voor deze mensen de geur van regen gekoppeld is aan de kleur groen, een verband dat ze 'culturele synesthesie' noemt.Veel van deze Aboriginals maken hun eigen parfum met plantaardige en dierlijke vetten en wrijven dit op hun lichaam, een symbolische verbinding van lichaam en landschap.Aangenomen wordt dat de geur beschermend en reinigend is en huidige generaties met hun voorouders verbindt.Psychologe Pamela Dalton, lid van het Monell Chemical Senses Center, merkt op dat, hoewel mensen geen aangeboren reacties op deze geuren lijken te hebben, we ze wel leren associëren met onze ervaringen.Overstromingen kunnen ons voor altijd littekens maken met vochtige, schimmelachtige herinneringen, maar voor velen is de geur van regen reinigend en verfrissend - verlichting van de meedogenloze zomerhitte.Daisy Yuhas is redacteur van de Scientific American-column 'Mind Matters'.Ze is een freelance wetenschapsjournalist en redacteur gevestigd in Austin, Texas. Volg Daisy Yuhas op Twitter Credit: Nick HigginsOntdek wereldveranderende wetenschap.Verken ons digitale archief tot 1845, inclusief artikelen van meer dan 150 Nobelprijswinnaars.© 2022 Scientific American, een divisie van Springer Nature America, Inc.Bedankt voor het lezen van Scientific American.Kennis wacht.Al abonnee?Log in.Bedankt voor het lezen van Scientific American.Maak uw gratis account aan of log in om door te gaan.Lees verder met een Scientific American abonnement.U kunt op elk moment annuleren.